Een inkijkje in de brede juridische carrière van Ellen Hoogland

“Ik ging van een omgeving waar alles honderd procent moest kloppen naar een pragmatischere cultuur”

Zo’n beetje alle uitersten van het juridische spectrum heeft ze in haar carrière al gezien. Van hardcore advocatuur naar het bedrijfsjuridische en zo’n beetje alles wat daartussen zit. Ellen Hoogland vertelt graag over haar loopbaan, die de nodige avonturen kende. “Ineens moest ik als enige jurist en met slechts twee collega’s een Frans bedrijfsonderdeel verkopen.”

We gaan terug naar het einde van de jaren negentig. Tijdens de afronding van haar studie werkte Ellen Hoogland op verzoek van een bevriend Tweede Kamerlid als juridisch medewerker bij een kleine politieke partij. Een dynamische baan, waarin ze een goed inkijkje kreeg in de Nederlandse democratie en politiek. Al snel volgde het gewenste aanbod vanuit de advocatuur en ging zij werken bij Buruma Maris, een middelgroot cassatiekantoor. “Dat waren mooie tijden. Economisch ging het Nederland voor de wind, en voor mij als advocaat betekende dat dat ik er vaak op uit werd gestuurd naar cliënten. Bijvoorbeeld om met eigen ogen de werking van een machine te aanschouwen waarover een dispuut was ontstaan. Buruma Maris fuseerde even later en het kantoor ging Houthoff Buruma heten, tegenwoordig Houthoff. Dat was best even wennen, want dat nieuwe kantoor was wat minder academisch en commerciëler van aard. Onder invloed van de dalende conjunctuur werd mijn baan steeds meer een kantoorbaan. Procedures gingen ook vaker schriftelijk dan voorheen.”

Van advocatuur naar bedrijfsleven

Dus besloot Hoogland verder te kijken. Van het kantoor kwam Hoogland vervolgens in de klei terecht, ze ging bij DSM werken als bedrijfsjurist op een bedrijfsterrein tussen de fabrieken. Die overstap van advocatuur naar bedrijfsleven was best groot. “Ik ging van een omgeving waar alles honderd procent moest kloppen en waar het ging om uren schrijven, om complete adviezen, naar een pragmatischer cultuur van ‘goed is goed genoeg’. Iets moest zo snel en zo goed mogelijk worden geregeld, zodat de business kon doorgaan. En daarbij had je geen bataljon stagiaires of een secretariaat om je te ondersteunen.”

Coachingstraject DRB

Een voorbeeld van dat pragmatische bij DSM lepelt Hoogland zo op. “Al in mijn eerste weken moest er een Frans bedrijfsonderdeel van DSM worden verkocht aan een Duitse partij. We begonnen aan deze opdracht met een groot team, maar leden ervan moesten zich plotseling gaan bezighouden met een klus die meer prioriteit had. Was ik ineens als enige jurist met twee andere collega’s die verkoop aan het regelen…” Hoogland heeft maar liefst elf jaar gewerkt bij DSM, in verschillende posities zoals senior legal counsel van een business unit tot general counsel van een business group. Het 24/7-leven paste op een gegeven moment tijdelijk niet meer bij haar privéomstandigheden. Na een coachingstraject van Barbara Röell van DRB koos ze voor het ondernemerschap als interimjurist. “Barbara gaf mij het goede advies om bij de keuze voor een volgende stap in je loopbaan steeds te kijken naar waar je de meeste toegevoegde waarde kunt hebben. Dat advies heb ik altijd ter harte genomen in de rest van mijn loopbaan.” Als interimmer werkte Hoogland vervolgens onder meer bij Van Benthem & Keulen en het NFI.

Green career

Hooglands loopbaan werd deels een green career, toen een oud-collega haar vroeg om het jonge team van The Ocean Cleanup te helpen. Aanvankelijk voor een dag in de week, maar al gauw werden dit veel meer (avond)uren. Uiteindelijk kwam ze er als Head of Legal vast in dienst. Een periode waar ze wel uren over kan vertellen. Over een Amerikaans vliegtuig bijvoorbeeld, dat ze binnen twee weken moest contracteren voor een expeditie om stukken plastic te tellen in de oceaan. “Het plan was om in een vliegtuig met lage snelheid en op lage hoogte over de Great Pacific Garbage Patch te vliegen. De Great Pacific Garbage Patch (GPGP) is een gebied midden in de noordelijke Grote Oceaan, ver van de bewoonde wereld, met een grote plasticdichtheid. Het vliegtuig zou de deuren openhouden en een gat in de buik hebben, waaruit een camera zou hangen. Gelukkig is besloten om toch geen gat in de buik van het vliegtuig te maken, maar werd de camera op de openstaande laadklep gemonteerd.”

En over het dag en nacht werken, vanwege de collega’s in de verschillende tijdzones. “Het eerste oceaansysteem werd in de VS in elkaar gezet. We moesten alles doen met een klein, jong team. Niemand van ons had eerder zo’n project gedaan, dus moesten we met elkaar het wiel uitvinden. Het was echt pionieren. Ook vanuit juridisch oogpunt was het heel interessant. Mag je als Nederlandse organisatie zomaar een groot systeem in de oceaan leggen? Het was mijn taak om te zorgen dat dit gebeurde in lijn met geldende wet- en regelgeving. Gelukkig kreeg ik veel hulp. Ik zal niet snel vergeten dat ik met een team de onderhandelingen voerde met de overheid in Nederland en de VS, tot een bezoek aan het Pentagon aan toe. En ik was oprecht trots toen maanden later het eerste oceaansysteem onder de Golden Gate Bridge richting de GPGP werd gesleept.”

Maatschappelijke impact

Hoewel Hoogland genoot van het avontuurlijke, het vrije, het ondernemende, het pionierende bij The Ocean Cleanup, koos ze in 2022 voor een heel ander bestaan. “Na ruim zes jaar kreeg ik het gevoel dat mijn persoonlijke groei bij The Ocean Cleanup stagneerde. Omdat de maatschappelijke impact van een organisatie sterk meeweegt in mijn keuze voor een nieuwe werkgever, en met het advies van Barbara Röell in gedachten, ben ik bij TU Delft gaan werken. Daar ben ik nu Manager Legal Affairs. Ik stuur een leuk, groeiend team aan binnen – wederom – een mooie, technisch innovatieve organisatie.” Omdat Hoogland voor haar team op zoek was naar nieuwe juristen, kwam zij weer in contact met DRB. “DRB onderhoudt contact met juristen, weet wat ze beweegt en weet of ze toe zijn aan een nieuwe stap. Door deze vruchtbare aanpak zijn ze in staat goede kandidaten aan te dragen en hebben we recent bij de TU Delft leuke nieuwe collega’s mogen verwelkomen.”