Als cultuur en karakter zwaarder wegen dan een topsalaris

Uit onderzoek blijkt dat meer bedrijfsjuristen (vergeleken met 2023) om zich heen kijken. Niet omdat ze het vak willen verlaten, maar omdat hun huidige werkomgeving niet meer past bij wat ze zoeken. Het recente onderzoek dat Mr. Online aanhaalt, legt dat scherp bloot: vooral de bedrijfscultuur wringt, gevolgd door salaris en locatie.

Wie wat dieper luistert, hoort geen wens om iets totaal anders te doen. Het gaat om het vinden van een organisatie die beter aansluit bij hun behoefte aan strategische betrokkenheid, samenwerking en inhoudelijke diepgang.

Een rol in beweging

Dat beeld herkent Tobias Veldkamp, senior consultant bij DRB. In zijn gesprekken met bedrijfsjuristen komt dezelfde behoefte terug: “De rol van de bedrijfsjurist is de afgelopen jaren gedigitaliseerd én strategischer geworden. Maar niet elk bedrijf beweegt mee. Dan ontstaat er spanning tussen wat iemand kan, wat iemand wil en wat de organisatie vraagt.”

Volgens hem is dat de belangrijkste reden dat mensen gaan bewegen: “Mensen zoeken niet per se iets buiten het bedrijfsleven, ze zoeken naar een plek waar ze wél kunnen bijdragen zoals ze dat voor ogen hebben.”

Die zoektocht leidt tot verschillende routes. Veel bedrijfsjuristen stappen over naar een andere corporate omgeving die beter past bij hun waarden en tempo. Anderen zoeken verdieping binnen hun bestaande rol. En een groep kijkt opnieuw naar de advocatuur. Niet als stap terug, benadrukt Tobias, maar omdat de match tussen inhoud, groei en cultuur daar soms sterker is.

Verdieping en groeipaden

Hij ziet dat ook bij juristen die ooit bewust de advocatuur verlieten. “Sommigen vonden destijds dat de werkdruk in de advocatuur hoog was en dachten dat ze in het bedrijfsleven meer balans zouden vinden. Maar er zijn genoeg bedrijven waar je als legal counsel meer uren maakt dan bij een middelgroot advocatenkantoor. Tegelijkertijd zijn in de advocatuur de mate van flexibiliteit en de mogelijkheden om thuis te werken toegenomen.”

Inhoudelijke complexiteit speelt daarnaast een grote rol. “Zodra iets echt ingewikkeld wordt, gaat het naar een externe advocaat. Sommige bedrijfsjuristen missen die verdieping. Ze willen zelf weer de regie hebben bij de complexe dossiers. Daarbij komt dat doorgroei in het bedrijfsleven niet altijd even vanzelfsprekend is. Je hebt vaak een team van (senior) legal counsels met daarboven een general counsel. Een groeipad binnen de afdeling is er vaak beperkt. In de advocatuur zijn die paden concreter en dichterbij.”

Dat betekent niet dat corporate ervaring minder waard is. Integendeel. Tobias noemt het voorbeeld van een kandidaat die hij al jarenlang spreekt: “We hebben hem ooit van een Zuidas-kantoor naar een ander kantoor begeleid. Daarna werd hij bedrijfsjurist bij een groot internationaal bedrijf. En twee jaar geleden zocht hij toch weer verdieping. Zijn ervaring maakte hem juist aantrekkelijker voor een terugkeer naar de advocatuur. Hij begrijpt wat bedrijven belangrijk vinden, hoe besluitvorming werkt. Dat helpt enorm in de dienstverlening.”

Terugweg of hernieuwde match?

Tobias wil voorzichtig zijn met labels. Reverse migration klinkt alsof iemand terugkeert omdat hij ooit fout zat. “Dat is niet hoe het voelt. De opgedane ervaring in het bedrijfsleven maakt je profiel als jurist breder, of je nou daar blijft of teruggaat naar de advocatuur.”

Die nuance past precies bij de bredere beweging die nu zichtbaar wordt. Bedrijfsjuristen zoeken niet naar een nieuwe richting, maar naar een context die klopt. Een cultuur waarin ze strategisch mogen meedenken, samenwerken op niveau en inhoudelijke scherpte vinden.

Vaak ligt die context bij een nieuwe werkgever: soms binnen de corporate wereld, soms bij een advocatenkantoor dat beter aansluit bij waar iemand nu staat.

“Het gaat uiteindelijk helemaal niet om de overstap zelf”, vat Tobias samen. “Het gaat om de vraag: waar kom jij het beste tot je recht? Dáár moet je heen.”